„Het is echt allemaal heel flexibel.“ (Joseph Beuys)

Concept, actie, muziek, taal en op wetenschap gebaseerde benaderingen in plaats van traditionele paneelschilderkunst en beeldhouwkunst: het verruimde kunstbegrip van de intermediaire Fluxusbeweging vormt de basis van Joseph Beuys' verruimde kunstbegrip. Vanaf 1962 had het Fluxus-collectief als supranationaal netwerk elke conventionele vorm van academische en institutionele consolidatie vloeibaar gemaakt en de ontvangers in het middelpunt geplaatst als vrije, zelfbepaalde, creatieve individuen. Voor Beuys betekende het vroege contact met de onorthodoxe intellectuele groep een bevrijding uit het “esthetische keurslijf”, interdisciplinaire communicatie en toegang tot de publieke, sociale en politieke sfeer. 
 
De tentoonstelling ziet Joseph Beuys niet als een eenzame figuur, zoals zo vaak het geval is, maar plaatst hem in een open, collaboratieve context. In deze context spelen collega-kunstenaars als Nam June Paik, Fluxus-initiator George Maciunas en de Deense Fluxus Connection (Arthur Køpcke, Henning Christiansen) een speciale rol. Binnen een chronologische structuur belicht het project de vroege vormingsjaren (1962-1964) en de tijd van de studentenbeweging, toen de anti-autoritaire, emancipatoire Fluxus impuls werd gereactiveerd in de omgeving van de kunstacademie van Düsseldorf door kunstenaars als Robert Filliou en Dieter Roth. 

Samengesteld door Susanne Rennert